Organizatorzy i Uczestnicy uroczystych obchodów Narodowego Dnia Zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego w Poznaniu i Warszawie
Szanowni Państwo!
Powstanie wielkopolskie 1918 roku należy do tych wydarzeń w naszych dziejach najnowszych, które zasługują na szczególne upamiętnienie. Popierając inicjatywę społeczności Wielkopolan, miałem zaszczyt wnieść do Sejmu projekt ustawy o ustanowieniu 27 grudnia Narodowym Dniem Zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego, a następnie – po uchwaleniu tego aktu – uroczyście go podpisać 23 listopada 2021 roku. Odtąd tego dnia myśli rodaków w całym kraju i za granicą kierują się ku wielkiemu sukcesowi militarnemu i politycznemu, który umocnił odrodzoną Rzeczpospolitą i do dzisiaj krzepi nasze serca jako wzorzec skutecznego współdziałania dla Ojczyzny – dobra wspólnego Polaków. Cieszę się, że także w tym roku to ważne święto państwowe jest obchodzone godnie i radośnie. Dziękuję wszystkim, którzy przyczyniają się do uświetnienia tych uroczystości oraz razem manifestują wdzięczność i najwyższą cześć dla bohaterskich powstańców.
„Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę, będziem Polakami” – śpiewali żołnierze Legionów Polskich we Włoszech, wspominając też o Poznaniu, dokąd po kampanii duńskiej udał się Stefan Czarniecki. Słowa hymnu Rzeczypospolitej wyrażają żarliwe pragnienie naszych przodków, by szablą odebrać „obcej przemocy” również Wielkopolskę – kolebkę polskości i polskiej państwowości. Droga do niepodległości i scalenia podzielonego między zaborców kraju była długa i trudna. Po wielu bohaterskich i tragicznych zrywach zbrojnych stało się jasne, że zrzucenie jarzma niewoli będzie możliwe dopiero dzięki angażującej zaborców „wojnie powszechnej za Wolność Ludów”, poprzedzonej długoletnimi, wszechstronnymi przygotowaniami Polaków do walki o odzyskanie i utrzymanie własnego państwa.
Wielkopolanie przeprowadzili te przygotowania znakomicie. Zahartowani w zmaganiach z brutalną germanizacją, dyskryminacją i szykanami ze strony władz pruskich, doskonale samoorganizujący się na płaszczyznach kulturalnej, gospodarczej i politycznej, dumnie strzegący mowy, wiary, tradycji i zwyczajów przodków, pracowici, wytrwali i pełni inwencji – okazali się siłą, której nie można było lekceważyć. Członkowie sformowanej w lutym 1918 roku tajnej Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego oraz wierni sprawie narodowej Polacy służący w armii niemieckiej byli gotowi włączyć się do walki zbrojnej o włączenie pruskiej prowincji poznańskiej do terytorium suwerennej Rzeczypospolitej jako jej integralnej części.
Chwila ta nadeszła, gdy goszczący w Poznaniu Ignacy Jan Paderewski 26 grudnia 1918 roku płomiennym przemówieniem patriotycznym wzbudził wśród mieszkańców miasta prawdziwy entuzjazm. Drastycznym kontrastem wobec tego wystąpienia okazała się zorganizowana nazajutrz niemiecka parada wojskowa, połączona z prowokacyjnymi, agresywnymi gestami przeciw polskim symbolom narodowym i instytucjom. Zdecydowany odpór wobec tych działań przerodził się w zryw, którym pokierowali bojownicy POW Zaboru Pruskiego. Wieść o walkach w Poznaniu przekazano niezwłocznie konspiratorom w innych miejscowościach. Niemcy, zaskoczeni siłą i determinacją oddziałów polskich, często stawiali słaby opór lub poddawali się. Miejscami jednak toczono bardzo zacięte walki. Przez następne tygodnie, aż do zakończenia powstania 16 lutego 1919 roku, nad kolejnymi miastami wywieszano polskie flagi, a administrację niemiecką zastępowały władze polskie.
Zmagania z niegodzącymi się ze swoją porażką Niemcami trwały jeszcze kilka miesięcy. Ostatecznie na mocy traktatu wersalskiego, podpisanego 29 czerwca 1919 roku, większość obszaru Wielkopolski należącego wcześniej do Prus znalazła się w granicach odrodzonej Niepodległej. Ludna, zamożna kraina, wysoko rozwinięta cywilizacyjnie i posiadająca wspaniałe dziedzictwo historyczne, z Gnieznem, Poznaniem, Bydgoszczą i Wrześnią, stała się ogromnie ważnym regionem II Rzeczypospolitej. Żywy, ciężko wypróbowany polski patriotyzm, najlepsze tradycje organicznikowskie, gospodarność oraz szacunek dla nauki, sztuki, nowoczesnej techniki i rzetelnej pracy – promieniowały stąd na cały kraj.
Jestem przekonany, że pamięć o tym wspaniałym triumfie polskiego oręża i ducha wolności będzie inspirować obecne i przyszłe pokolenia obywateli naszego państwa. Niech celebracja kolejnych rocznic zwycięskiego powstania wielkopolskiego jednoczy nas, Polaków, w służbie niepodległej Ojczyźnie – silnej naszym patriotyzmem, odwagą i pracą, dobrą organizacją i skutecznością wspólnych działań.
Chwała bohaterskim powstańcom wielkopolskim!
Niech żyje wolna suwerenna Polska!
Prezydent Rzeczypospolitej PolskiejAndrzej Duda
źródło - KPRP
Comments