6 marca 1932 roku rozpoczęła się druga edycja Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Organizatorem tego wielkiego muzycznego wydarzenia było Warszawskie Towarzystwo Muzyczne.
Ostatecznie w konkursie wzięło udział 67 pianistów z 14 krajów. Jedną z najsilniejszych reprezentacji stanowili polscy wirtuozi fortepianu. Konkurs był dwuetapowy, składał się z eliminacji i finału. Odbył się między 6 a 23 marca.
Na konkurs przybyło wielu międzynarodowych korespondentów a w jury zasiadały gwiazdy
ówczesnej muzyki poważnej. Gościem honorowym był Maurice Ravel, który podczas koncertu 11 marca prowadził wykonanie swoich utworów: Koncertu fortepianowego G-dur oraz La valse.
Niewidomy węgierski pianista Imré Ungára nie zgodził się z wynikiem jury i nie chciał przyjąć pierwszej nagrody ex aequo z Alexandrem Uninskim. W tej sytuacji zarządzono losowanie, w wyniku którego Uninski został jedynym zwycięzcą II konkursu Chopinowskiego.
Warto dodać, że to właśnie wtedy do konkursu wprowadzone nowe utwory mistrza Chopina. Były to miedzi innymi Polonez As-dur op. 53 i sonaty.
Podczas konkursy w budynku Muzeum Narodowego wystawiano dokumenty pamiątki związane z postacią i dziełem wielkiego Polaka Fryderyka Chopina.
Comments