Śpiewaczka (kontralt), urodzona 26 kwietnia 1952 w Warszawie, zmarła 19 stycznia 2024 roku. Występowała na scenie m.in. Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Opéra Bastille w Paryżu i w Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie.
Ukończyła Akademię Muzyczną w Warszawie w klasie śpiewu Aliny Bolechowskiej. Była laureatką 7. Międzynarodowego Konkursu im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, oraz konkursów wokalnych w Atenach, Barcelonie, Genewie, Rio de Janeiro i Tuluzie.
W 1984 zadebiutowała w Metropolitan Opera w Nowym Jorku w operze "Rinaldo" Georga Friedricha Haendla. Występuje w największych teatrach operowych świata, m.in. w Metropolitan Opera, Seattle Opera, San Diego Opera, San Francisco Opera, Houston Grand Opera, Dallas Opera, Milwaukee's Florentine Opera, Michigan Opera Theatre, Minnesota Opera, Atlanta Opera, Vancouver Opera, Canadian Opera Company, Deutsche Staatsoper Berlin, Deutsche Oper Berlin, Alte Oper we Frankfurcie nad Menem, Gran Teatre del Liceu, Teatro Bellini, Teatro alla Scala, La Fenice, Teatro San Carlo, Théâtre du Châtelet i Opéra Bastille w Paryżu, Teatro Real w Madrycie oraz w warszawskim Teatrze Wielkim - Operze Narodowej. Na sezon 2008-2009 artystka powróciła do Metropolitan Opera w roli "La Cieca" w operze Amilcare Ponchiellego Gioconda.
Ewa Podleś była również cenioną śpiewaczką estradową. Koncertowała z towarzyszeniem tak słynnych orkiestr, jak: Saint Paul Chamber Orchestra, San Francisco Symphony, Detroit Symphony, Seattle Symphony, American Symphony, New World Symphony, Montreal Symphony, Toronto Symphony, NHK Tokyo, Maggio Musicale Fiorentino, National Arts Centre Orchestra, Narodowa Orkiestra Hiszpanii, Berliner Philharmoniker, Moskiewska Orkiestra Kameralna, orkiestry symfoniczne z Pittsburga i Filadelfii, filharmoniczne w Hong Kongu i Dreźnie, Filharmonii Narodowej w Warszawie, pod batutą takich dyrygentów, jak David Atherton, Antoni Wit, Leon Botstein, Kazimierz Kord, Myung-Whun Chung, Stanisław Skrowaczewski, Armin Jordan, Jerzy Semkow, Lorin Maazel, Wojciech Michniewski, Victor Pablo Perez, Jesus Lopez-Cobos, Constantine Orbelian, Alberto Zedda, Jacek Kaspszyk, Will Crutchfield, Pinchas Zuckerman, Nicholas McGegan, Donald Runnicles, Libor Peška, Neeme Järvi, Gerard Schwarz, Charles Dutoit.
Recitale artystki odbywały się m.in. w Nowym Jorku (m.in. Alice Tully Hall, Lincoln Center, 92nd Street Y), Cleveland, Atlancie, St. Paul, Chicago, Bostonie (Jordan Hall), Vancouver (Chan Centre), Toronto, Montrealu, San Juan, Québecu, Paryżu, Amsterdamie, Londynie (m.in. Wigmore Hall), Pittsburgu, Moskwie, Sankt Petersburgu i Warszawie. Występowała na wielu festiwalach, m.in. Bard i Caramoor w Nowym Jorku, w Aix-en-Provence, Montpellier, Lanaudière, Łańcucie, Edynburgu, Festiwalu Flandryjskim.
Ewa Podleś dokonała wielu nagrań płytowych (blisko 30), m.in. dla wytwórni: Decca, DG, EMI, Erato, Forlane, Naxos, Delos oraz DUX. Wśród jej licznych płyt znajdują się: "Te Deum" Krzysztofa Pendereckiego pod dyrekcją kompozytora (pierwsze światowe nagranie tego dzieła), "Airs Célébres" (Grand Prix du Disque "Orphée d'Or"), "Mélodies Russes" z pianistą Grahamem Johnsonem (Grand Prix de l'Académie Franćaise du Disque), Tancredi Gioacchino Rossiniego pod dyrekcją Alberta Zeddy (nagroda "The Best Buy 1995" magazynu "CD Classic's London" i nominacja do The Grammy Award 1996), arie Rossiniego (Preis der Deutschen Schallplatten-Kritik 1996, Płyta Roku 1996 magazynu "Studio"), "Armide" Christopha Willibalda Glucka i "Ariodante" Haendla nagrane z Les Musiciens du Louvre pod dyrekcją Marca Minkowskiego, II Symfonia Gustava Mahlera w wykonaniu Orchestre National de Lille pod dyrekcją Jean-Claude'a Casadesusa (nagroda "Palmarés des Palmarés Nouvelle Académie du Disque"), recital w Filharmonii Narodowej i "Pieśni Chopina" (oba krążki nagrane z Garrickiem Ohlssonem dla firmy Arabesque) oraz "Arie Haendla" i "Arie rosyjskie" (Delos).
Artystka otrzymała szereg nagród i wyróżnień, m.in: "Dora Mavor Moore Award" za główną rolę w operze Haendla "Juliusz Cezar" w Toronto; Nagrodę im. Andrzeja Hiolskiego za tytułową rolę w "Tankredzie" Rossiniego w Teatrze Wielkim w Warszawie; Złotą odznakę Gloria Artis; "Złote Berło" za całokształt działalności artystycznej; Nagrodę amerykańskich krytyków muzycznych (1997) i Nagrodę Fundacji Kościuszkowskiej (2005) za wybitne zasługi dla krzewienia kultury polskiej i amerykańskiej; Medal Zasługi za krzewienie kultury rosyjskiej przyznany przez prezydenta Rosji (2006); Złoty Medal Fundacji Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (2013). Została również odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Grupa międzynarodowych krytyków muzycznych "Classic FM Magazine" zaliczyła Ewę Podleś do 10 najlepszych głosów mezzosopranowych pierwszej dekady XXI wieku, a Operaarts.com do ekskluzywnego grona 100 operowych legend ostatniego półwiecza. Międzynarodowe Stowarzyszenie Hodowców Irysów z siedzibą w Nowym Jorku nadało w roku 2002 nazwę "Ewa Podleś" specjalnie na jej cześć wyhodowanej odmianie. Obszerna biografia artystki pt. "Ewa Podleś – Contralto assoluto", autorstwa francuskiej pisarki Brigitte Cormier, wydana została przez Edition Symétrie we Francji i PWM w Polsce.
źródło: culture.pl
Comments