Z tej okazji aktor został uhonorowany Złotym Medalem "Gloria Artis".
W imieniu szefa resortu kultury odznaczenie wręczył wiceminister Andrzej Wyrobiec podczas galowego spektaklu – koncertu poświęconego artyście. Szef resortu kultury wskazał, że Wiktor Zborowski przez lata swojej kariery dostarczał niezapomnianych chwil rozrywki i wzruszeń publiczności, nie tylko jako Król Lwiej Ziemi, ale również król polskiego teatru muzycznego. "Wychowywał Pan pokolenia młodych adeptów sztuki aktorskiej swoim kunsztem, humorem, aktorską kreacją, pozostając wierny swoim ideałom i przekonaniom, iż „Teatr to podstawa pracy aktora” – podkreślił minister.
Wiktor Zborowski urodził się 10 stycznia 1951 r. w Warszawie. Jest absolwentem Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1973).
Podczas studiów zadebiutował w Teatrze Narodowym w Warszawie w przedstawieniach „Hamlet” W. Szekspira w roli Aktora oraz „Beniowski” Juliusza Słowackiego w roli Borejszy. Jako aktor Teatru Narodowego wielokrotnie współpracował z wybitnymi postaciami polskiej sztuki reżyserskiej – Helmutem Kajzarem, Konradem Swinarskim czy Maciejem Wojtyszką. Występował także w takich warszawskich teatrach, takich jak Ateneum, Kwadrat czy Teatr Muzyczny Roma.
W telewizji zadebiutował w jednym z odcinków „Czterdziestolatka” pt. „Karta ze Spitzbergenu, czyli oczarowanie”, gdzie zagrał inżyniera żartownisia. Jego pierwszą znaczącą rolą filmową był Haber w „CK Dezerterach” (1985). Następnie zagrał m.in. w popularnych komediach: „Kogel mogel” (1988) i „Galimatias czyli Kogel Mogel 2” (1989) Romana Załuskiego, „Sztuka kochania” (1989) i „Kuchnia polska” (1991-1993) Jacka Bromskiego, „Goodbye Rockefeler” (1993) Waldemara Szarka oraz „Darmozjad Polski” (1997) i „O dwóch takich, co nic nie ukradli” (1999) Łukasza Wylężałka. Łączny dorobek artystyczny Wiktora Zborowskiego obejmuje około 200 realizacji filmowych.
Wystąpił w dwóch polskich superprodukcjach. W „Ogniem i mieczem” (1999) w reżyserii Jerzego Hoffmana Wiktor Zborowski wcielił się w Longinusa Podbipiętę. Z kolei w nakręconej w 2003 roku „Starej baśni: Kiedy słońce było bogiem” Jerzego Hoffmana na podstawie powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego zagrał rolę Wikinga Tłumacza.
Gościnnie występował również w serialach telewizyjnych, takich jak: „Klan” (1997), „Przeprowadzki” (2000-2001), „13. Posterunek” (2000) czy „Kryminalni” (2004-2005).
Od 1974 r. współpracuje z Teatrem Telewizji, gdzie stworzył kilkadziesiąt kreacji aktorskich. Po ukończeniu studiów podjął także współpracę z Polskim Radiem. Ma na swoim koncie znakomity dorobek dubbingowy. Użyczał swojego głosu takim postaciom jak: Mufasa w obu częściach „Króla Lwa” (1994 i 1998), Victor w „Dzwonniku z Notre Dame” (1996) oraz Obeliks w „Asterix i Obelix kontra cezar” (1999) i „Asterix i Obelix: Misja Kleopatra” (2002).
W 2013 r. za osiągnięcia i zasługi dla kultury polskiej został uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Rok później otrzymał nagrodę Wielki Splendor, przyznawaną przez Zespół Artystyczny Teatru Polskiego Radia dla aktorów – wykonawców słuchowisk radiowych.
źródło: mkidn.pl
Comments